Mahoniowa szyfoniera
Szyfoniera (fr. chiffonier) - powtarzając za Słownikiem terminologicznym mebli autorstwa Izydora Grzeluka, to wąski i wysoki mebel skrzyniowy, z licznymi szufladami (przeważnie 5-6) umieszczonymi jedna nad drugą; wsparty zazwyczaj na niskich nogach, czasami z blatem marmurowym, galeryjką, rzadziej z lustrem pod podnoszonym blatem; służyła do przechowywania drobiazgów stroju kobiecego, bielizny, tkanin, biżuterii, papierów itp.; pojawiła się we Francji w poł. XVIII w. Szyfoniera poddana renowacji w pracowni Alter Novum ma pięć szuflad, wykonana jest z drewna iglastego fornirowanego mahoniem. Mebel XIX-wieczny, w stylistyce empirowej, na co wskazuje użycie mahoniu oraz okucia - mosiężne listwy na szufladach i kluczyny w formie przewiązanych kokardami wieńców laurowych ujętych rogami obfitości. Zachowane na tyłach szuflad słabo widoczne numery od VI do X wskazują, że być może była jedną z pary identycznych szyfonier.
Renowacja mebla
Stan zachowania szyfoniery przed renowacją był zły – poluzowane połączenia stolarskie spowodowały rozchwianie konstrukcji całego mebla. W wyniku reakcji drewna na warunki przechowywania – różnice wilgotności i temperatury, doszło do zsychania się drewna, szczególnie na frontach szuflad, a co za tym idzie, do licznych pęknięć i odspojeń forniru. Zachowały się oryginalne zamki, bez klucza. Cztery z pięciu kluczyn oryginalne, jedna wtórna. Mosiężna balustradka na blacie zachowana w całości. Zły stan konstrukcji mebla zadecydował o całkowitym demontażu - wyciągnięte zostały szuflady i ich dna, odbito plecy, zdemontowano nóżki i rozdzielono korpus szyfoniery. Po sklejeniu na nowo korpusu szyfoniery, uwagi domagały się odspojenia i ubytki forniru na frontach szuflad. Zdecydowana większość odspojeń została podklejona, a ubytki uzupełnione małymi wstawkami mahoniowego forniru o dobranym do oryginalnego kolorze i usłojeniu. Połowa forniru na jednym z frontów szuflad była zbyt uszkodzona do wykonania uzupełnień wstawkami. Zachowany fornir odparzono na gorąco i wykorzystano go do wykonywania wstawek w innych miejscach. Połowę frontu najbardziej zniszczonej szuflady zafornirowano na nowo. Po zupełnieniu drobnych ubytków na powierzchni mebla szpachlówką w kolorze mahoniowym oraz scaleniu kolorystycznym nowych wstawek oraz oryginalnego forniru mebel wykończono rubinową politurą na wysoki połysk.
